Aan tafel - bij Ine Heynen

In de reeks ‘Aan tafel’ breng ik portretten van tijdgenoten. Door te leren over hoe andere mensen eten kunnen we beter begrijpen wat voor wie van tel is en waarom. Op den duur kunnen we zicht krijgen op een waaier van geneugten, verlangens en visies wat betreft voeding. Wat we eten is iets dat ons allemaal aanbelangt en dat ons verbindt met onze landbouw, ons landschap, en met elkaar. 

Ine Heynen is afgestudeerd als architect en cultuurmanager, en besteedt haar professionele tijd momenteel aan het erfgoed van de gemeente Beveren. Verder houdt ze van muziek, speelt ze tenorsaxofoon, en heeft ze creatieve hobby's bij de vleet! Sinds kort woont Ine in het wondermooie Prosperpolder.

Dag Ine. Eerst vraag! Wat eet jij op een doordeweekse dag?

 Ik ben een grote fan van klassiekers. Dat heb ik van thuis meegekregen. Mijn mama kookt super lekker en vooral mijn papa heeft een vrij klassieke smaak. Worst met wortelstoemp maakt mij heel blij, maar ook vol-au-vent, stoofvlees, hespenrolletjes… dat soort dingen. Maar dat eet je allemaal natuurlijk niet elke week. Dus ik wissel af met currygerechtjes of een tajine. Ik ben ook een grote pasta 'lover'. Haha, het is duidelijk: ik hou van heel veel.

Waarom wissel je graag af tussen de klassiekers waarover je spreekt en andere soorten gerechten? Heeft dat te maken met het vinden van de juiste routine?

Vooral omdat ik het gevoel heb dat die klassiekers vaak niet zo gezond zijn. Tegenwoordig volg ik een voedingsplan en zo leer ik om bepaalde dingen op een andere manier klaar te maken, bijvoorbeeld kaassaus zonder boter. Het blijft natuurlijk kaassaus… misschien zit het verschil vooral in mijn hoofd.

Je volgt een voedingsplan? Vertel eens?

Ja, sinds begin september ben ik begonnen met een voedingsplan, om minder (en vooral geen toegevoegde) suikers te eten. Ik was al lange tijd erg vermoeid en had regelmatig last van hoofdpijn. Ik leerde dat toegevoegde suikers daar een grote invloed op kunnen hebben. Ik voel me na twee weken al een stuk beter! Ik eet nu minder vaak, maar wat ik eet is voedzamer. Zo voelt het een beetje alsof ik mijn lichaam aan het voeden ben in plaats van dat ik gewoon eet, ongeacht of ik dat eten nodig heb of dat ik gewoon zin heb in iets. Ik leer dankzij dat voedingsplan bovendien een hoop nieuwe, écht lekkere recepten kennen. Heerlijk! 

Wat was voor jou de aanleiding om minder suikers te eten?

Ik heb contact opgenomen met een voedingscoach om te informeren naar de mogelijkheden van een voedingsplan in relatie tot vruchtbaarheid. Mijn vriend en ik proberen al vier jaar om zwanger te geraken en voorlopig kan men medisch niet verklaren waarom dat niet lukt. Dat, en omdat ik al een hele tijd vaak een vermoeid gevoel had wilde ik graag eens testen welke invloed voeding op mijn lichaam heeft. Ik weet niet of dit nu iets zal veranderen… maar ik vind het absoluut het proberen waard! Die vermoeidheid is best snel verminderd, dus wie weet heeft deze aanpak ook invloed op de rest. De relatie tussen suikers en vruchtbaarheid, daar vind ik wel iets over op het internet, en de coach kan daar een en ander over vertellen, maar in de fertiliteitskliniek heeft nooit iemand daarover iets gezegd. Ik weet dus niet goed in hoeverre dat allemaal bewezen is. Het is wellicht niet zo eenvoudig dat exact te onderzoeken. Er wordt in ons traditioneel medisch systeem misschien wel te weinig aan de invloed van voeding gedacht, wanneer je in behandeling bent voor een of ander.

Nu een totaal andere vraag! Wat wil je eten als het feest is?

 Ook als het feest is hou ik van klassiekers. Orloffgebraad blijft één van mijn favorieten. De vriend van mijn schoonmoeder kan fantastisch koken en door hem heb ik de laatste jaren onder andere duif leren kennen. Eigenlijk vind ik lekker eten altijd een beetje feest… Er wordt al eens met mij gelachen omdat ik meestal stil val zodra het eten op tafel staat. Dat zegt genoeg. Als ik op de middelbare school een baaldag had, stuurde ik een berichtje naar mijn mama: "Wat eten we vanavond?" Als het antwoord mij dan beviel, ebde dat balen al een stuk sneller weg.

 Wat is je mooiste herinnering die met eten te maken heeft?

 Ik kan onmogelijk een moment kiezen. Ik vind eten en vooral samen eten altijd zo waardevol en mooi. We gaan geregeld op restaurant, dat is voor ons echt ‘quality time’. En we gaan dan vaak terug naar dezelfde vertrouwde plek. Dat is telkens een nieuwe mooie herinnering. Het eten zelf hoeft niet echt speciaal te zijn. Ik kampeer bijvoorbeeld heel graag. En dan kook ik op een gasvuurtje, zoiets vind ik geweldig. Soms zijn dat wat gekke combinaties omdat ik dan maar één pan en één pot bij heb, maar dat maakt het niet minder lekker. De setting is dan een deel van de ervaring en dat voegt, geloof het of niet, bij aan de smaak.

 Wat is je grootste ‘guilty pleasure’? Het antwoord mag ‘goed fout’ zijn.

 Ik was heel blij toen Babybel ooit op de markt kwam met kommetjes om hun kaasjes in te laten smelten. Ik voelde me daardoor minder slecht omdat ik dat zelf al lang deed. Niet met babybels maar met andere kaas… En verder is zout mijn ‘zwakke plek'. Als kind deed ik, terwijl mijn mama aan het koken was, soms gewoon wat zout op mijn hand om dat dan zonder meer op te eten. Super ongezond zeker? Dus ik probeer me op dat vlak wel wat in te houden… Hihi. 

Is er een streekproduct dat jou kan charmeren?

 Dan kom ik toch echt uit bij bier. Ik ben zeker geen kenner, maar ik drink graag bier. Ik hou al lang van geuze, en tegenwoordig is die liefde weer wat gegroeid. Ze hebben hier in Prosperpolder trouwens ook een bier! Het heet uiteraard: Prosper. Ik hou, naast geuze, vooral van blond bier dat niet te zoet is. Een Duvel smaakt mij altijd, maar ik vind De Blonden Os bijvoorbeeld ook heel lekker.

Je woont nu tijdelijk in een camper. Hoe gaat dat, koken daarin?

 Eigenlijk is er niet zo veel verschil, er is gewoon veel minder plaats. Ik probeer dus wel wat efficiënter te koken, zoals dat ik bijvoorbeeld grotere porties maak en dat ik die in de vriezer bewaar. Het voedingsplan volgen in een caravan is wel een extra uitdaging. Ik steek veel meer tijd en werk in ontbijt en lunch en het vraagt wel wat voorbereiding. Maar het is het allemaal waard.

Denk je dat we door de manier waarop we eten, de wereld kunnen veranderen? Hoe dan?

 Ja, dat geloof ik zeker. Ik probeer bijvoorbeeld regelmatig vegetarisch te eten, ik geloof dat dat belangrijk is. Dat lukt, toegegeven, niet altijd even goed. Ik heb moeite met veranderen van gewoonte en ik vind elke dag vers eten op tafel toveren op zich al niet zo evident. Een tijdje geleden, toen ik nog een veel intensievere job had, heb ik mij eens gewaagd aan een maaltijdbox, een doos die aan huis geleverd wordt met recepten en ingrediënten. Ik bestelde alleen vegetarisch, op die manier leerde ik wat gerechten kennen. Ik kan niet goed intuïtief koken, zie je; als ik iets wil klaarmaken wat ik nog nooit heb gemaakt, heb ik echt een recept nodig. Ik heb nog niet genoeg ervaring met de vegetarische keuken om zelf veel te experimenteren. Ik zou graag evolueren naar vooral vegetarisch eten. Toch eet ik nog steeds vlees maar ik probeer dan wel te kiezen voor vlees rechtstreeks van de boer. Ik geloof dat dat een verschil maakt.

Heeft zo’n maaltijdbox geholpen om vaker bewust te kiezen wat je gaat eten?

Ja, dat zou je kunnen zeggen. Het is vaak vooral de vraag "wat gaan we eten?", die ik vermoeiend vind. Een box kan daarbij helpen. Maar dat voedingsplan neemt die stress ook helemaal weg. En dat is echt heerlijk, want nu ben ik er ook nog eens helemaal zeker van dat wat ik eet gezond is. Ik vind het super om een schema te moeten volgen. Mijn boodschappenlijst stel ik samen uit de recepten en ik kook alles zelf, en ik vind het heel fijn om dat alles te doen. Er is structuur, orde en overzicht. Na het traject bij de voedingscoach ga ik heel wat recepten verzameld hebben en dan ga ik zelf flexibeler kunnen plannen naar gelang de goesting van de dag.

Is er nog iets dat je graag wil toevoegen aan dit gesprek?

Wel, aansluitend bij de gedachte van bewust kiezen. Ondanks dat ik geloof dat je als individu een verschil kan maken, dat je dus impact kan hebben op de wereld door de manier waarop je eet, denk ik dat de grootste verantwoordelijkheid op dat gebied niet bij de individuele consument kan liggen. Tenminste, ik denk dat je dat niet mag overschatten. Ik heb het gevoel dat het leven tegenwoordig voor veel mensen erg druk en overweldigend is, dat ze de energie niet vinden om daar bewust mee bezig te zijn. Daarnaast zijn er volgens mij veel mensen die de luxe niet hebben om heel kritisch te zijn over wat ze op hun bord leggen.

Daar zeg je zoiets, daar sta ik zelf ook vaak bij stil. Wat is de impact, en wie kan ervoor kiezen? Maar misschien kan jij via dit interview toch iemand inspireren met een verrassing? Als positieve uitsmijter… is er in je zoektocht naar meer vegetarisch eten een gerecht dat je ons kan aanraden?

Ja! Vegetarische lasagne met champignons en spinazie is echt heerlijk. Probeer het! En een product dat ik heb leren kennen via de maaltijdbox is ‘boekoeloekoe’. Dat is een mix van kruiden en granen waarmee je zelf vleesvrije burgers en dergelijke kan maken. Je vindt info op hun site: https://www.boekoeloekoe.nl/

Oh, tof Ine! Dat kende ik niet. Bedankt voor de inspirerende tip! En ook bedankt voor dit mooie, openhartige gesprek. Veel succes met het voedingsplan!